Το Spinomed συνιστάται στις οδηγίες DVO για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης [6].
ΔΙΑΓΝΩΣΗ & ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΑΙΤΙΑ
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
ΠΡΟΛΗΨΗ
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Τι Είναι Η Οστεοπόρωση;
Η οστεοπόρωση είναι μια μεταβολική ασθένεια του σκελετού όπου τα οστά χάνουν τη οστική τους μαζα, γίνονται πορώδεις και μειώνεται η αντοχή τους. Η πάθηση της οστεοπόρωσης μπορεί να προκαλέσει κατάγματα οστών – ειδικά στη σπονδυλική στήλη.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), η οστεοπόρωση είναι μια από τις πιο σοβαρές ασθένειες της εποχής μας επηρεάζοντας πάνω από 200 εκατομμύρια γυναίκες παγκοσμίως [1]. Μία στις τρεις γυναίκες και ένας στους πέντε άντρες άνω των 50 ετών πάσχουν από οστεοπόρωση [2], [3], [4], [5].
Η μεγαλύτερη πρόκληση για τους γιατρούς και τους ασθενείς είναι η γρήγορη διάγνωση της. Εάν η οστεοπόρωση διαγνωστεί σε πρώιμο στάδιο, μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Ωστόσο, δεν είναι δυνατή η πλήρης θεραπεία της.
Διάφορα μέτρα όπως η άσκηση και μια υγιεινή διατροφή (πλούσια σε βιταμίνη D και ασβέστιο) βοηθούν στην πρόληψη της οστεοπόρωσης.
Ο πρόδρομος της οστεοπόρωσης ονομάζεται οστεοπενία (μείωση της οστικής πυκνότητας). Η οστεοπενία, με τακτικούς ιατρικούς ελέγχους μπορεί να διαπιστωθεί αν διατηρείται σε σταθερό επίπεδο, δηλαδή αν η οστική πυκνότητα δεν μειώνεται περαιτέρω. Σε περίπτωση εξέλιξης της σε οστεοπόρωση, ο γιατρός μπορεί να ξεκινήσει την κατάλληλη θεραπεία.
Αίτια: Πώς Αναπτύσσεται Η Οστεοπόρωση;
Έχουμε συνηθίσει να αντιλαμβανόμαστε τα οστά ως άκαμπτες, συμπαγείς δομές που δύσκολα αλλάζουν. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, ένα υγιές σώμα διατηρεί μια σταθερή ισορροπία μεταξύ της οστικής απορρόφησης (απώλεια οστικής μάζας) και της οστικής παραγωγής (παραγωγή νέας οστικής μάζας). Οι ορμόνες, οι βιταμίνες και τα κύτταρα στο σώμα μας ελέγχουν αυτά τα “μέτρα αναδιαμόρφωσης”.
Η οστική παραγωγή υπερέχει της οστικής απορρόφησης έως περίπου την ηλικία των 30 ετών. Για τα επόμενα 20 χρόνια της ζωης του ανθρώπου οι 2 αυτές λειτουργίες είναι περίπου ίσες. Μετά την ηλικία των 50 ετών η οστική απορρόφηση αρχιζει να υπερέχει της οστικής παραγωγής οδηγώντας σε απώλεια οστικής μάζας. Σε αυτήν την περίπτωση που χάνεται περισσότερη οστική μάζα από ό, τι έχει πρόσφατα σχηματιστεί, τα οστά αδυνατίζουν και γίνονται πιο ευαίσθητα σε κατάγματα. Αυτό είναι και το σημείο όπου μπορεί να ξεκινήσει η σταδιακή διαδικασία της οστεοπόρωσης.
Οι γιατροί μπορούν να προσδιορίσουν την απώλεια οστικής μάζας μετρώντας την οστική πυκνότητα.
Η οστεοπόρωση χωρίζεται σε δύο διαφορετικές μορφές, την πρωτογενή και τη δευτερογενή οστεοπόρωση.
Πρωτογενής Οστεοπόρωση
Περίπου το 95% όλων των διαταραχών απώλειας οστικής μάζας οφείλεται σε πρωτογενής οστεοπόρωση.
Δευτερογενής Οστεοπόρωση
Η δευτερογενής οστεοπόρωση εμφανίζεται ως αποτέλεσμα ορισμένων προϋπάρχουσων νοσημάτων ή ως ανεπιθύμητης παρενέργειας ορισμένων φαρμάκων. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Αντιφλεγμονώδη φάρμακα για τη θεραπεία του άσθματος ή των ρευματισμών (κορτιζόνη).
- Ορμονικές διαταραχές όπως ο υπερθυρεοειδισμός.
- Καρκινικοί όγκοι.
Συμπτώματα Οστεοπόρωσης
Η έγκαιρη διάγνωση της οστεοπόρωσης είναι ζωτικής σημασίας για να ξεκινήσει αμέσως η θεραπεία εφόσον κριθεί απαραίτητο. Επομένως, συνιστάται να κάνετε τακτικό έλεγχο με το γιατρό σας και να εξετάζονται κλινικά τα πρώτα συμπτώματα. Οι ηλικιωμένοι ειδικότερα πρέπει να αναγνωρίζουν τα διάφορα σημάδια και να συμβουλεύονται έναν γιατρό εάν υπάρχει υποψία απώλειας οστικής μάζας. Η μέτρηση της οστικής πυκνότητας παρέχει όλες τις πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση των οστών και εάν παρατηρήσετε τα παρακάτω συμπτώματα, συμβουλευτείτε το γιατρό σας, καθώς μπορεί να υποδηλώνουν οστεοπόρωση:
- Μείωση ύψους και σημάδια κύφωσης.
- Έντονος, χρόνιος πόνος στην σπονδυλική στήλη ή στο στέρνο.
- Κατάγματα οστών χωρίς προφανείς αιτίες, π.χ. σπονδυλικά κατάγματα που προκαλούνται από το σωματικό βάρος κάποιου.
Πρόληψη Οστεοπόρωσης
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι διατήρησης της δομής των οστών και της οστικής μάζας για όσο το δυνατόν περισσότερο. Τα προληπτικά μέτρα πρέπει επίσης να λαμβάνονται και από τους νέους για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος εμφάνισης οστεοπόρωσης σε μετέπειτα ηλικία. Σημαντικοί παράγοντες για υγιή οστά είναι:
- Σωματική άσκηση. Υπάρχουν ειδικές ασκήσεις που βοηθούν στην ενίσχυση των διαφόρων μυϊκών ομάδων και περιορίζουν την απώλεια οστικής μάζας.
- Διατροφή. Μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή με επαρκείς βιταμίνες, ασβέστιο και πρωτεΐνες.
Ο συνδυασμός σωματικής άσκησης και της κατάλληλης διατροφής είναι τα καταλληλότερα μέτρα για την εξασφάλιση της υγείας των οστών και των μυών.
Θεραπεία Οστεοπόρωσης
40.000 κατάγματα οστών θα μπορούσαν να αποφευχθούν στη Γερμανία εάν άτομα με οστεοπόρωση λάμβαναν επαρκή φαρμακευτική αγωγή [6].
Η θεραπεία της οστεοπόρωσης χρησιμοποιώντας διάφορες τακτικές μπορεί να συμβάλει στη σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Σύμφωνα με τις οδηγίες του Deutschsprachige Wissenschaftliche Osteologische Gesellschaften e.V. (DVO) η αποτελεσματική θεραπευτική αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης περιλαμβάνει διάφορα στάδια:
Α. Φαρμακευτική Αγωγή Για Την Οστεοπόρωση
Η ακόλουθη φαρμακευτική αγωγή χρησιμοποιείται για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης:
SERMs
SERMs (Εκλεκτικοί Τροποποιητές των Υποδοχέων των Οιστρογόνων): Εάν υπάρχει ανεπάρκεια της ορμόνης οιστρογόνου μετά την εμμηνόπαυση, τότε μειώνεται η οστική μάζα. Οι SERM μιμούνται την επίδραση των οιστρογόνων στα οστά. Δρούν αποκλειστικά στις θέσεις οστικής σύνδεσης των οστών και επομένως, δεν υπάρχει κίνδυνος καρκίνου του μαστού ή καρδιαγγειακών παθήσεων.
Διφωσφονικά
Διφωσφονικά: Αναστέλλουν τα κύτταρα που είναι υπεύθυνα για την οστική απορρόφηση και επιβραδύνουν έτσι τη διαδικασία.
Ασβέστιο & Βιταμίνη D
Ασβέστιο και βιταμίνη D: Το ασβέστιο είναι το κύριο συστατικό των οστών. Το ασβέστιο θα πρέπει να λαμβάνεται ως συμπλήρωμα μόνο εάν η συνιστώμενη ποσότητα ασβεστίου δεν παρέχεται στην καθημερινή διατροφή. Η βιταμίνη D προάγει την απορρόφηση του ασβεστίου από τα τρόφιμα και ενισχύει την ενσωμάτωσή του στα οστά.
Παραθορμόνη / Τεριπαρατίδη
Παραθορμόνη / τεριπαρατίδη: Διεγείρει το σχηματισμό και τη δραστηριότητα των οστεοβλαστών. Οι οστεοβλάστες είναι κύτταρα που είναι υπεύθυνα για το σχηματισμό οστικού ιστού κατά την αναδιαμόρφωση των οστών.
Παυσίπονα
Παυσίπονα: Τα κατάγματα προκαλούν πόνο. Τα σπονδυλικά κατάγματα, τα οποία είναι ιδιαίτερα κοινά στην οστεοπόρωση, περιορίζουν την κινητικότητα. Επομένως, ο πόνος πρέπει πρώτα να αντιμετωπιστεί με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
Β. Αθλητισμός και ασκήσεις για οστεοπόρωση – ασκήσεις για την ενίσχυση των μυών και την προώθηση της κινητικότητας
Η σωματική άσκηση αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μέρος στην θεραπευτική αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης. Η στοχευμένη φυσιοθεραπεία και φυσικές θεραπείες, που αναπτύχθηκαν σε συνεργασία με φυσικοθεραπευτές και γιατρούς, βοηθούν στην ενίσχυση των μυών και στην προώθηση της κινητικότητας.
Η θεραπευτικές ασκήσεις – ειδικά για την ενίσχυση της πλάτης και των κοιλιακών μυών – πρέπει να διεξάγονται με συνέπεια.
Συγκεκριμένοι νάρθηκες κορμού οστεοπόρωσης με bio-feedback υποστηρίζουν αποτελεσματικά τη σπονδυλική στήλη και προάγουν το μυϊκό σχηματισμό. Εκτός από τις φυσικοθεραπείες, ορισμένα αθλήματα είναι ιδιαίτερα ευεργετικά για ασθενείς που πάσχουν από οστεοπόρωση:
- Πεζοπορία
- Κολύμπι
- Χορός
Η ιδανική προσέγγιση είναι να συνδυάσετε διάφορα είδη αθλημάτων για να βελτιώσετε τη δύναμη και την αντοχή. Οι ασκήσεις σε εξωτερικούς χώρους είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές, καθώς το φως του ήλιου διεγείρει το σχηματισμό βιταμίνης D στο δέρμα.
Σημαντικό: Οι ασθενείς με οστεοπόρωση πρέπει να συμβουλεύονται το γιατρό τους εκ των προτέρων σχετικά με τις επιλογές τους.
Γ. Ορθοπεδική Αντιμετώπιση
Λόγω της άμεσης διασύνδεσης μεταξύ μυών και οστών, η απώλεια οστικής και μυϊκής μάζας συμβαίνει συχνά ταυτόχρονα.
Τα υπάρχοντα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης πρέπει επομένως να αντιμετωπίζονται όχι μόνο με φαρμακευτική αγωγή, αλλά και με ορθοπεδικά βοηθήματα (ορθοπεδική αντιμετώπιση). Τα κατάγματα προκαλούν πόνο και οδηγούν σε περαιτέρω απώλεια μυών λόγω του περιορισμού στην κίνηση. Τα σύγχρονα ορθοπεδικά βοηθήματα επιτυγχάνουν αποτελεσματική υποστήριξη της σπονδυλικής στήλης και γυμνάζουν τους μύες ταυτόχρονα.
Στο παρελθόν, ασθενείς με κατάγματα της σπονδυλικής στήλης που προκλήθηκαν από οστεοπόρωση συχνά αντιμετωπίζονταν με ακινητοποίηση χρησιμοποιώντας άκαμπτους νάρθηκες, οι οποίοι είχαν ως αποτέλεσμα την περαιτέρω απώλεια μυών. Στις σύγχρονες μεθόδους θεραπευτικής αντιμετώπισης είναι πλέον γνωστό ότι, εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή, η μυϊκή δραστηριότητα παίζει καθοριστικό ρόλο στην οστική παραγωγή.
Προϊόντα Από Την Orthoman Για Την Θεραπευτική Αντιμετώπιση Της Οστεοπόρωσης
Τα οστεοπορωτικά κατάγματα της σπονδυλικής στήλης προκαλούν πόνο, περαιτέρω περιορισμούς κίνησης και συχνά οδηγούν σε προοδευτική απώλεια μυών. Οι Νάρθηκες Κορμού Οστεοπόρωσης απο την Medi είναι τα πιο σύγχρονα ιατρικα βοηθήματα ευθυγράμμισης και υποστήριξης της σπονδυλικής στήλης που ταυτόχρονα γυμνάζουν τους κοιλιακούς και ραχιαίους μύες χωρίς να τους ακινητοποιούν.
Ο νάρθηκας κορμού οστεοπόρωσης Spinomed προσφέρει την απόλυτη υποστήριξη της σπονδυλικής στήλης. Το σύστημα της κοιλιακής ζώνης και ο οπίσθιος νάρθηκας ασκούν δυνάμεις έλξης στην περιοχή της λεκάνης και του ώμου. Αυτό επιτρέπει στους μύες να γυμνάζονται παθητικά ενώ ταυτόχρονα επιτυγχάνεται και η διόρθωση της στάσης του άνω μέρος του σώματός.
medi Spinomed® Νάρθηκας Κορμού Οστεοπόρωσης
Ο DVO συνιστά τη χρήση ορθοπεδικών ειδών σπονδυλικής στήλης [7] για την θεραπευτική αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης. Η ρητή σύσταση βασίζεται σε κλινικές μελέτες. Οι δύο μελέτες για το Spinomed και το Spinomed active [8],[9] δείχνουν:
- Οι κοιλιακοί και οι ραχιαίοι μύες ενισχύονται έως και 73% και 56% αντίστοιχα
- Μείωση της κύφωσης έως και 11%
- Μείωση του πόνου έως και 47%
- Βελτίωση στην άνεση έως και 18%
- Βελτίωση στην πνευμονική λειτουργία έως και 19%
Ο εξειδικευμένος καθηγητής στην οστεοπόρωση Helmut W. Minne και η medi έχουν αναπτύξει από κοινού τους νάρθηκες κορμού οστεοπόρωσης Spinomed και Spinomed active. Το Spinomed έχει σχεδιαστεί σαν γιλέκο και μπορεί να φορεθεί κάτω από ρούχα. Όλοι οι ναρθηκες κορμού Spinomed βασίζονται στην αρχή του bio-feedback.
Νάρθηκες Κορμού Οστεοπόρωσης Απο Την Orthoman
Ορθοπεδικά
Ορθοπεδικά
Βιβλιογραφικές Αναφορές
1. Kanis, J. Assessment of osteoporosis at the primary health-care level. WHO Scientific Group Technical Report. 2007 [Accessed 22.02.2019]; See link
2. Kanis, J.A., et al., Long-term risk of osteoporotic fracture in Malmo. Osteoporos Int, 2000. 11(8): p. 669-74.
3.Melton, L.J., 3rd, et al., Bone density and fracture risk in men. J Bone Miner Res, 1998. 13(12): p. 1915-23.
4. Melton, L.J., 3rd, et al., Perspective. How many women have osteoporosis? J Bone Miner Res, 1992. 7(9): p. 1005-10
5. Curtis, E.M., et al., Epidemiology of fractures in the United Kingdom 1988-2012: Variation with age, sex, geography, ethnicity and socioeconomic status. Bone, 2016. 87: p. 19-26.
6. Ström O et al. Osteoporosis: burden, health care provision and opportunities in the EU: a report prepared in collaboration with the International Osteoporosis Foundation (IOF) and the European Federation of Pharmaceutical Industry Associations (EFPIA). Arch Osteoporos 2011;6:59-155.
7. DVO. Prophylaxe, Diagnostik und Therapie der Osteoporose bei postmenopausalen Frauen und bei Männern. 2017. Published on: dv-osteologie.org/osteoporose-leitlinien (last accessed 06.06.2018).
8. Pfeifer M et al. Die Wirkungen einer neu entwickelten Rückenorthese auf Körperhaltung, Rumpfmuskelkraft und Lebensqualität bei Frauen mit postmenopausaler Osteoporose. Eine randomisierte Studie. Am J Phys Med Rehabil 2004;83(3):177-186.
9. Pfeifer M et al. Die Wirkungen von zwei neu entwickelten Rückenorthesen auf Rumpfmuskelkraft, Körperhaltung und Lebensqualität bei Frauen mit postmenopausaler Osteoporose. Eine randomisierte Studie. Am J Phys Med Rehabil 2011;90(5):805-815.